- оббурда
- [آب برده]1. ҷои рахна карда хокро шуста бурдаи об, ҷои обшустаи дарғот2. ҷар, ҷарӣ, сой
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
оббардошта — [آب برداشته] рахнае, ки бо фишор ё ҷараёни об ба амал омадааст, оббурда, обшуста (мас., дар банди об ё замин) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
обканда — [آبکنده] замине, ки об онро канда чуқур кардааст, ҷои оббурда, селроҳа; мағок, ҷарӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ